نشست رسانهای «کاپیتان» برگزار شد / فضای شاد و لطیف نشست و استقبال حاضران رسانهای از بازیگران کوچک
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۴۸۲۹۳
نشست مطبوعاتیِ فیلم سینمایی «کاپیتان» امروز سهشنبه ۱۸ بهمن برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان با حضور عوامل فیلم برگزار شد.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ نشست مطبوعاتیِ فیلم سینمایی «کاپیتان» روز سهشنبه ۱۸ بهمن در سانس اول برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) با حضور عوامل فیلم برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در نشست خبری فیلم سینمایی «کاپیتان»، محمد حمزهای (کارگردان)، سیدصابر امامی (تهیهکننده)، امیرمحمد عبدی (نویسنده)، حبیب خزاعیفر (آهنگساز)، امیرحسین بیات، شایان دارمیپور، ارغوان شعبانی و پرهام غلاملو از جمله بازیگران فیلم حضور داشتند.
در ابتدای جلسه سید صابر امامی تهیه کننده فیلم کاپیتان گفت: سلام و خیرمقدم خدمت عرض می کنم دوستانی که اینجا حضور دارند و خوشحالم اینجا بودید و فیلم را دیدید. نمایش های سینماهای مردمی و برج میلاد هم امروز انجام می شود و ما دو روز هیچکسی را ندیدیم و خوشحالم همه شما را یکجا و اینجا می بینم.
محمد حمزهای کارگردان «کاپیتان» بیان کرد: بسیار خوشحال هستم که بعد از ۵ سال مجدد در جشنواره فیلم فجر هستم. متاسفانه ما زمان بسیار کمی داشتیم و نسخهای که نمایش داده شد ۵ ایراد فاحش داشت که در نسخه بعدی درست خواهد شد.
وی بااشاره به تولید فیلم گفت: من دوست دارم در حوزههای متفاوت و ژانرهای متنوع را تجربه کنم. در این چند ماه، سعی کردم به قصههایی فکر کنم که مربوط به آدمهاست و شرایط اجتماعی را به تصویر میکشد. تا اینکه با بنیاد سینمایی فارابی همکاری را آغاز کردیم و تصمیم گرفتیم که این موضوع را کار کنیم.
کارگردان فیلم درباره چالش کار با بچه ها در سینما گفت: این بچه ها عالی بودند. امیرحسین ( نقش عیسی در فیلم) دو ماه تمام هر روز دو و نیم سه صبح از مهرشهر کرج می آمد و نیمه شب به خانه برمی گشت و حتی کلی وزن کم کرد و تلاشش عالی بود.
وی درباره بازیگران کودک فیلم توضیح داد: همیشه معتقد هستم که فیلمنامه اساس فیلم است و متن میتواند لوکیشن و جزییات را تعیین کند. برای پیدا کردن بازیگرهای کودکان، از کوچه و خیابانها شروع کردیم و حتی زمینهای فوتبال را گشتیم. تااینکه به ذهنم رسید تا کودکی که در فیلم «ملاقات خصوصی» بازی کرده را پیدا کنیم. در نهایت برای نقش اصلی امیرحسین بیات را پیدا کردیم و تولید را شروع کردیم.
نویسنده فیلم ادامه داد: موقع نگارش فیلمنامه «کاپیتان» صرفا به باورپذیری آن فکر نمیکردم. من در زندگیام فرصت تحصیلات نداشتم و هر آن چیزی که روی کاغذ میاورم از تجربه زیسته و بانک عاطفی است.
امیرحسین بیات بازیگر کودک نقش اصلی فیلم گفت: من ۱۳ سال دارم و اصالتا زنجانی هستم. محل زندگی کنونیام در کرج است. زمانی که برای این نقش تست دادم، نمیدانستم انتخاب خواهم شد یا نه. در فیلم «کاپیتان» نقش عیسی را بازی کردم و سختیهای زیادی برایم داشت. در تمام دو ماه فیلمبرداری، درس و مدرسه را کنار گذاشتم تا بتوانم وقت مناسب را برای نقشم بگذارم.
وی ادامه داد: خاله من به دلیل بیماری سرطان فوت کرد. این مسئله انگیزهای به من داد تا در طول فیلمبرداری بتوانم کاراکتر عیسی را درک کنم. اوایل بسیار استرس داشتم اما کم کم رفع شد.
امیرحسین ییات بازیگر کودک، درباره اینکه چطور با بچه های بازیگر دیگر فیلم اشنا شده، بیانداشت: من در تست گریم کم کم با همه بچه ها آشنا شدم. بابام می پرسید که می خواهی چه کار کنیم. من فکر نمی کردیم اینقدر زیاد می شویم بعد دیدیم زیاد و زیادتر شدیم. رفته رفته با هم رفیق شدیم مثل پروانه شایان و ... سر تمرین می رفتیم شوخی ها به جا بود و من فراموش نمی کنم که به من گفتند
اگر می خواهی پیشرفت کنی باید تمرکز کنی قبل از پلان تمرکز کن. منم دیکر قبل از پلان ها با کسی حرف نمی زدم و همه چیز درست شد.
شایان دارمیپور یکی دیگر از بازیگران کودک «کاپیتان» درباره نقش خود ذکر کرد: من بازی را از پیام بازرگانی آغاز کردم و سپس فیلم کودک را تجربه کردم. «کاپیتان» اولین فیلم بلند من است. من ۹ سال دارم که تهران به دنیا آمدهام اما اصالتا آبادانی هستم.
وی افزود: کارگردان فیلم دا بسیار دوست دارم زیرا به من کمک میکرد و انرژی منفی منتقل نمیکرد. محمد حمزهای سر فیلمبرداری درست رفتار میکرد. در یکی از سکانسها با امیرحسین بیات (کاراکتر عیسی) دعوا میکردم در حالی که ما پشت صحنه با هم دوست بودیم و فقط جلوی دوربین دعوا کردیم.
ارغوان شعبانی بازیگر نقش پروانه گفت: سلام به همگی. من ارغوان شعبانی هستم. خیلی خوشحالم که در جمع تان هستم.
من واقعا آرزوی دریا را دارم و از نزدیک دیدمش. موقعی که در قشم ساحل را دیدم خوشحال شدم و این برایم لذت بخش است.
اولین باری که اقای حمزه ای را دیدم واقعا با من خیلی مهربان بود و از روز اول ارتباط خیلی خوبی گرفتم.
پرهام غلاملو بازیگر کودک در ادامه نشست خبری بیان کرد: من ۱۰ سال دارم و خیلی خوشحال هستم که در جمع شما هستم. من تمامی بچهها را سر صحنه دیدم و با هم دوست شدیم. من و شایان و امیرحسین در لوکیشن بیمارستان مدام بازی میکردیم. شایان دارمیپور رفیق صمیمی من است و بسیار دوستش دارم.
کارگردان ادامه داد: من نگاه رئالیستی به این موضوع و فیلم نداشتم اگر نگاه صرفا واقعی داشتیم محال بود بچه ها بتوانند با بیماری سرطان اینچنین جست و خیز کنند.
وی اضافه کرد: برای نقش کرامت، به پژمان بازغی پیشنهاد دادیم و ایشان هم مانند هر بازیگری، فیلمنامه را خواندن و سپس نقش را قبول کردند.
حمزهای بیان کرد: ما با نویسنده در مرحله پیشتولید مدام با هم گپ میزدیم و برای هر نقش بسیار تامل میکردیم. سختی کار برای ما این بود که این کودکان بازیگر را بتوانیم جلوی دوربین ببریم.
حمزه ای درباره لحن کوچه و بازاری نقش عیسی بیان داشت: عیسی کارکتر و موقعیت اجتماعی دارد که مادر بالای سرش نبوده و پدرش مدام سرکار است و او کمی خودساخته است و این خودساختی در لحن و شخصیت فیلمش دیده می شود.
کارگردان «کاپیتان» بااشاره به لهجه ترکی و فارسی کاراکتر عیسی تشریح کرد: زمانی که امیرحسین بیات را انتخاب کردم، میدانستم که بازیگر خوبی است منتها مشکلی که داشتم، لهجه ترکی بود. سعی کردیم که لهجهاش را از بین ببریم اما نتوانستیم. به همین دلیل تصمیم گرفتیم که به کاراکتر پژمان بازغی (بازیگر مقابل نقش عیسی) لهجه ترکی را اضافه کنیم.
حمزهای در جواب به این سوال که چرا در برخی از سکانسها پژمان بازغی لهجه آذریاش از بین میرود، توضیح داد: پژمان بازغی میتوانست به خوبی لهجه آذری را دربیاورد. در دو سکانس کاستی وجود دارد که به ایشان مربوط نیست. این نبود لهجه در دو سکانس به دلیل این بود که آن سکانسها را در اوایل فیلمبرداری گرفتیم و آن زمان هنوز شک داشتیم که لهجه این کاراکتر در چه میزانی باشد. در نسخه بعدی با صداگذاری این مشکل را حل میکنیم.
این کارگردان درباره میزبان بیان واقعیت بیماری سرطان در فیلم گفت: من در داستان فیلم از شکل واقعی ماجرا فاصله گرفتم، منم فضای بیماری های سرطانی می شناسم چون پدرم را با این بیماری از دست دادم.
اگر می خواستیم از واقعیت نعل به نعل سرطان را در فیلم دنبال کنیم اساسا کاپیتان شکل نمی گرفت.
من قدری تخیل کردم و جز در چند صحنه، در فیلم به بیماری نزدیک نمی شویم.
بچه های مبتلا به سرطان این شرایط و پویایی ندارند و پدر و مادر همراهشان است ولی ما به بهانه های مختلف همراه ها را از داستان خارج می کردیم تا داستان، داستان بچه ها باشد.
تهیهکننده فیلم خاطر نشان کرد:فیلم «کاپیتان» حاصل تلاش شبانهروزی بچههایی است که با تمام وجود برای تکتک صحنهها وقت گذاشتند. این فیلم سراسر درباره امید و زندگی است. قصه «کاپیتان» از دل بیماری سرطان بیرون آمده است. ما در فیلم سعی کردیم زحمات پرستاران و کادر پزشکی را نشان دهیم و همچنین به مقام پدر در خانواده تاکید کردیم.
حمزهای در پایان در جواب به این سوال که آیا فیلم ساختن با محوریت کودکان را ادامه خواهد داد یا خیر، تصریح کرد: کار کردن با کودکان بسیار شیرین بود و این بازیگران هم درجه یک بودند. به همین دلیل فکر نکنم فعلا فیلم ساختن را در این حوزه ادامه دهم و به مدتی فاصله نیاز دارم.
این نشست خبری با حضور بازیگران کودک فضای شاد و لطیفی به خود گرفته بود و استقبال حاضران رسانه ای از این بازیگران کوچک، دیدنی بود.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر کاپیتان امیرحسین بیات بیماری سرطان پژمان بازغی نقش عیسی حمزه ای بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۴۸۲۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حکمرانی رسانه را جدی بگیریم
به گزارش همشهری آنلاین، محمدصادق کوشکی؛ استاد دانشگاه تهران در روزنامه همشهری نوشت، یکی از مهمترین و جدیترین ارکان حکمرانی در قرن بیستویکم، حکمرانی در عرصه رسانه است. هرچند اهمیت رسانه در ۵۰سال گذشته همواره مطرح بوده، در قرن حاضر حکمرانی در عرصه رسانه به جدیترین نماد آن بدل شده؛ چراکه بر ذهن، دل و جان شهروندان حکومت کرده و عمیقترین نوع حکمرانی است. از اینرو، آن حکومتی در رسیدن و بهحرکتدرآوردن جامعه برای نیل به اهداف موفقتر است که حکمرانیاش بر دل و جان مردم مسلط باشد؛ و حاکمیت رسانهای، ابزار آن بهشمار میرود.
با این مقدمه و با نگاهی به سازوکارهای داخلی، خواهیم دید که حکمرانی از طریق رسانه چندان جدی گرفته نمیشود؛ به تعبیری، رسانه در ایران همچنان بهعنوان امری حاشیهای و در درجه دوم و سوم قرار دارد. این درحالی است که حکمرانی مطلوب در قرن حاضر با بهکارگیری رسانه محقق میشود. به همینخاطر است که فضای مجازی بهعنوان ابزاری در جهت حکمرانی دشمن بر ذهن، جان و زبان شهروندان ماست. اگرچه مردم ما در ایران زندگی میکنند و تابع جمهوری اسلامی هستند، ذهن و روان برخی از آنها تابعی است از حکمرانی دشمنان ایران.
با ادامه این روند، ما در امر حکمرانی با نواقص فاحشی روبهرو شدهایم. عدمدرک این موضوع که رسانه رکن اساسی و مهم حکمرانی است باعث شده نتیجه اقدامات به ثمر نشانده شده مدیران ما و کارهای مثبت آنان، بین مخاطبان به شکل مناسب و درخور، انعکاس پیدا نکند و در ذهن آنان جا نگیرد؛ چراکه حکمرانی مسلط بر ذهن مردم در اختیار دشمنانمان است.
لذا تلاشهای مسئولان و گشایشهای ایجادشده آنان در زندگی مردم دیده و لمس نمیشود؛ بهعبارت دیگر، مردم از امکانات و ثمرات بهعملآمده استفاده میکنند و بهرهمند میشوند اما باز هم ناراضیاند و احساس یأس میکنند. در نتیجه با اینکه زندگی در ایران با توجه به شاخصههای رفاهی مثل سایر نقاط دنیاست و از آنها پایینتر نیست، مردم خود را در شرایطی پستتر از سایر مردم جهان، حتی مردمان کشورهای همسایه میپندارند و جامعهشان را سیاهترین جامعه تلقی میکنند. اگرچه واقعیت اینچنین نیست، در ذهن آنان این وضعیت و تصویر نقش بسته است. این نتیجه تفکری است که همچنان از دهههای گذشته نشأت گرفته و رسانه را امری حاشیهای میداند. علاوهبر این موضوع، بیان مسئولان ما همچنان به سبک و سیاق دهههای قبلی است. رهبر معظم انقلاب چندی پیش تصریح کردند که موضوع اطلاعرسانی دولت ضعیف است. این موضوع تنها محدود به دولت هم نمیشود و سایر عرصههای اجرایی را نیز دربرمیگیرد؛ چراکه هنوز رسانه به شکلی که باید، درک نشده و وقتی سخن از حکمرانی رسانه میشود گمان این است که باید بهوسیله تبلیغات شهری، ساخت یک سد یا تأسیس یک نیروگاه را مخابره کنند.
افزون بر این، هنوز برخی از مسئولان متوجه نشدهاند که نباید اجازه دهند دشمنان از طریق رسانه بر مردم حکومت کنند؛ لذا شاهدیم که هنوز این موضوع قطعی تلقی نشده که نباید بگذارند فضاهایی چون تلگرام و اینستاگرام و در کل فضای مجازی رایج کشور، به شکلی که دشمنان ما میخواهند کنترل شود!
در کشور هنوز بعضی مسئولان مخالف بسترهای مجازی ایرانی هستند و چشم امیدشان به فضای مجازی برآمده از دشمن است.
کنگره آمریکا برنامه تیکتاک را به سلاخخانه برده؛ چراکه بهخوبی موضوع حکمرانی رسانه را درک کرده است اما در جامعه ما شورایعالی فضای مجازی تصویب میکند که اینستاگرام و هر پلتفرم خارجی دیگری میتواند در پوسته ایرانی به فعالیت خود ادامه دهد. تداوم این وضعیت به این معناست که اگر مسئولان ما برترین خدمات را هم به مردم ارائه دهند باز هم مردم احساس یأس و ناامیدی دارند.